Çocuklar neden kavgacı oluyorlar? Çocuk ailesinde şiddet görüyorsa, şiddete meyilli oluyor. Evet, bu doğru ancak tek sebep bu değil!
Neden mi?
Benim, kavgacı / vuran çocukların ailelerinde gözlemlediğim bir kaç ortak yön var. Mesela bunlardan biri çocuklarını sürekli haklı çıkarma çabaları! Diğeri de davranışlarında net olmamaları!
Ben oğlumu sürekli, "arkadaşlarına sakın vurma, onların canını acıtma, bir sorununu halledemediğinde bana gel ya da öğretmenine söyle" diye sık sık tembihliyorum. O yüzden oğlum kendinden küçük veya büyük fark etmez güzel güzel dayağını yer sonra eve gelir ağlar! Evet hoş bir durum değil! İnsan çocuğunu böyle görmek istemiyor. Biraz olsun kendini savunmasını da istiyor. Tabii ki "sana vurana sen de vur demiyorum ama sana vurulduğunda sen de onu ittir kendinden uzaklaştır ki daha fazla zarar veremesin" diye söylüyorum. Yine de alışkın olmadığı bir davranış olduğu için canı acımasa da gururu incindiği için ağlıyor!
Bazı anne/babalar şunu bile söyleyebiliyor "çok hızlı vurmadı ki !!! Arkadaş çek çocuğunu, nereden biliyorsun hızlı vurmadığını, canının acımadığını? Hem hızlı vurmasa bile neden gururunun incinmesine sebep olunsun çocuğumun?
Bazı anne/babalar şunu bile söyleyebiliyor "çok hızlı vurmadı ki !!! Arkadaş çek çocuğunu, nereden biliyorsun hızlı vurmadığını, canının acımadığını? Hem hızlı vurmasa bile neden gururunun incinmesine sebep olunsun çocuğumun?
Az önce de söyledim ya bu çocukların ailelerine baktığımda sürekli çocuklarının yaptıklarını haklı çıkarmaya çalıştıklarını gördüm diye... Çocukları vurur ancak onlar sürekli, "sizin çocuğunuz (bağırdı, oyuncağı vermedi, çekil dedi çekilmedi... ) bunu yaptı bizimkide buna çok (üzüldü, sinirlendi, ...) o yüzden vurdu diye savunmaya çalışır! Bunu duyan çocuk "hımmm demek ki vurmakta çok da haksız sayılmam" diye düşündüğünden vurma davranışını tekrarlar; çünkü onlar detaylı düşünemezler. Tepkinizi sırıtarak ya da onun davranışını savunarak gösterirseniz tabii ki o çocuk bu davranışı tekrarlar!
Dayak yiyen çocuk kendi çocuğu olmadığı sürece sorun yoktur bu aileler için!
Maalesef şöyle söyleyenlerde oluyor "bırakalım kendileri halletsin! Evet kendileri halletsin o zaman senin çocuğuna vurulduğunda neden çekiyorsun onu, bırak kendileri halletsin!
Benim çocuğum dayak yerken kendileri halletsin, senin çocuğun aman dayak yemesin! Bizimki çocuk değil ya!
Herkesin çocuğu kıymetli. Kimse çocuğuna vurulsun istemez. Arada itişip kakışmalar olabilir hatta arada vuruşabilirler bile ancak bu her seferinde olursa maalesef bu insanlarla araya mesafe koymak zorunda kalıyorsunuz! Hem çocuğunuza vurulmuş hem de hala haklıymış gibi sebepler sıralanınca sinirleriniz bozuluyor ister istemez!
Bu aileler aslında en büyük kötülüğü kendi çocuklarına ediyorlar; maalesef çocukları arkadaş edinemiyor ve yalnız kalıyor!
Anne baba olarak bizim görevimiz çocuklarımıza kılavuzluk etmek! Eğer biz doğru kılavuzluk etmezsek o gemi bir gün karaya oturur. Gemiyi karaya oturtmamak dileği ile...
Bu tür ebeveynler için Erdem Psikiyatri Merkezi’nin telefonunu bırakıyorum. Belki lazım olur! 🤭
0 312 417 00 79
0 539 856 00 79
Anne baba olarak bizim görevimiz çocuklarımıza kılavuzluk etmek! Eğer biz doğru kılavuzluk etmezsek o gemi bir gün karaya oturur. Gemiyi karaya oturtmamak dileği ile...
Bu tür ebeveynler için Erdem Psikiyatri Merkezi’nin telefonunu bırakıyorum. Belki lazım olur! 🤭
0 312 417 00 79
0 539 856 00 79
Sana katılmamak mümkün mü bu beni de rahatsız eden bir durum çevrem de genç anneler de görüyorum maalesef benim çocuğumdan kaynaklı olmadığına eminim ,benim çocuğum yapmaz gibi laflar da beni sinir eder.
YanıtlayınSilBunları söyleyerek tehlikeli bir geleceğin temelini attıklarını fark etmiyorlar:(
Yapar efendim her çocuk yerine göre yapar iş onlara bunun doğru olmadığını söylemek. Eline sağlık canım.
Çok doğru tesbitler. Hele ki şu dayak yiyen çocuğun kendi çocuğu olmadığı kısmında.
YanıtlayınSilsizler ne güzel yetiştiriyorsunuz çocuklarınızı o annelerde büyüyünce nerde yanlış yaptık diyecekler
YanıtlayınSilay şu fotodaki kutu gibi şeyin adı neydi yaaa ne meşhurdu bir ara :)
YanıtlayınSilÇok siddet var etrafimizda maalesef çocuklara da yansiyor normal görüyorlar.
YanıtlayınSilKesinlikle katılıyorum Emelcim, bizimki de kreşte yaşıyor ara ara böyle şeyler. Biz de vurmaya çalışan çocuğu kendisinden uzaklaştırmasını istiyoruz. Tam olarak anlatmıyor ne yaşadığını ama öğretmeninden kendisini koruduğunu öğrendiğimizden beri daha rahatız.
YanıtlayınSilAma keşke ebeveynler kendi çocuklarına gösterdiği duyarlılığın birazını diğer çocuklara da gösterebilse...
Çok doğru tespitler canım. Benim sinir olduğum bir diğer durum da okula giden çocuğun çantasını taşıyan bazı anneler. Çantayı omuzlarına atıp diğer çocuklarin kafasına çarpa çarpa ilerliyorlar. Kafasına çarptığının da anne kuzusu olduğunu unutuyorlar :((
YanıtlayınSilOkulda öğretmenden olunca çocuk okuldan da soğuyor. Benim başıma geldi. Oğlum 4. Sınıfta koridordayken kavga eden çocuklar varmış. Öğretmen de bizimkine gelip tokat atmış. Çocuğu o okuldan alıyordum müdüre şikayet ettim ortalık karıştı. Durumu zor toparladılar . Bir daha böyle bir olay olmadı fakat zaten okulu sevmeyen oğlum nefret eder oldu. Şimdi üniversitede hala her pazartesi giderken okullardan nefret ediyorum deyip gidiyor :((
YanıtlayınSilO hırçınlığı gösteren çocuğun ebeveynlerinin aile ve ev yaşamlarında yaşanan olayların yansıması bence..Ben de bunu gözlemledim çevremde bu vaziyette olan çocuklarda.
YanıtlayınSilMerhaba, içerikleriniz için teşekkürler. Blog yazarlarının sosyal paylaşım ve buluşma noktasına sizleri de bekleriz. Böylelikle içeriklerinizi diğer blog yazarlarına tanıtabilir ve diğer blog yazarlarıyla kolaylıkla iletişim kurabilirsiniz. İyi çalışmalar. http://blogworld.com.tr.ht/
YanıtlayınSil